Franklin bir çocuğa bir elma vermiş.
Çocuk çok sevinmiş.
Bir elma dahavermiş.
Çocuk daha çok sevinmiş.
Bir elma daha verince çocuk sevinçten deliye dönmüş.
Ve bir elma daha verince,çocuk dört elmayı elinde zapt edememiş, sonuncusunu düşürmüş yere...
Bu sefer ağlamaya başlamış çocuk.
Hayat böyledir işte...
Hayal etmediğimiz bir saadete eriştikten sonra, onun bir lokmasını dahi kaybetmek bizi perişan eder.
"Keyifler değildir yaşamı değerli yapan.Yaşamdır, keyif almayı değerli kılan ''
3 yorum:
ne kadar anlamlı bir yazı.
paylaşımız için teşekkürler...
süper yaa..
yazınıza da bebeğede bayıldıımmm...
teşekkür ederim
beğendiğinize sevindim :)
Yorum Gönder